-
1 skarżyć
(-ę, -ysz); vt* * *ipf.2. (= oskarżać, donosić) tell ( na kogoś on sb); szkoln. tell tales.ipf.complain (na kogoś/coś complain of sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skarżyć
-
2 skarżyć skarż·yć
-ę, -ysz1. vtskarżyć kogoś (do sądu) (= pozwać do sądu) — to sue sb
2. viskarżyć (naskarżyć pf) na kogoś (= donosić) — to tell on sb
1) (= utyskiwać, narzekać) to complain2)skarżyć się na coś — to complain of sthskarżyć się na kogoś/coś — to complain about sb/sth
См. также в других словарях:
skarżyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, skarżyćżę, skarżyćży {{/stl 8}}– naskarżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} informować kogoś sprawującego opiekę, nadzór o czyimś przewinieniu; obwiniać kogoś przed kimś, donosić na kogoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
